Jasmien Gerits

Oprichtster, Medium, Docent Mediumschap

Mijn naam is Jasmien Gerits, ik ben een spiritual medium, docent en zaakvoerder van MediumCollege België.

Ik help mensen om in contact te komen met hun overleden dierbaren en begeleid studenten in de ontwikkeling van hun mediumschap. Want hoe ontroerend mooi is het immers niet om nog een keer van hen te kunnen horen? Om te kunnen ervaren dat ze nog steeds dicht bij ons zijn?

Ik besef dat het overlijden van een dierbare een rollercoaster aan emoties met zich meebrengt. Je voelt je in de steek gelaten en machteloos. Misschien heb je geen afscheid kunnen nemen op de manier waarop je gehoopt had en wil je nog zoveel dingen zeggen. Of misschien wil je gewoon horen hoe het met hen gaat en hoe ze nu meekijken in jouw leven.

Je twijfelt of gelooft het niet helemaal, mogelijk ben je bang dat er geen contact gaat komen. En wat als het lukt? Wat hebben ze dan te vertellen?

Ik begrijp je twijfels. Ik stelde me dezelfde vragen toen ik 9 was en ik mijn grootvader verloor.
Ik herinner het me nog alsof het gisteren was….
Mijn moeder kwam me van school halen en voorzichtig vertelde ze me dat opa stervende was. We zagen het allemaal wel aankomen maar ineens kwam het beangstigend dichtbij… binnenkort zou ik mijn opa nooit meer zien. Mijn moeder vertelde me dat het beter was opa niet meer te bezoeken omdat hij te ziek was. Ik schoot spontaan in een woede uitbarsting want ik wou mijn lieve opa nog zoveel zeggen. Hoe konden ze me zoiets afpakken?!

𝐌𝐢𝐣𝐧 𝐠𝐫𝐨𝐨𝐭𝐯𝐚𝐝𝐞𝐫… 𝐦𝐢𝐣𝐧 𝐡𝐞𝐥𝐝
Na enig overleg werd er toch besloten dat ik hem nog een keertje mocht zien. Ik ben die avond bij mijn grootvader aan het bed gaan zitten, heb iedereen de deur uitgestuurd en heb hem alles gezegd wat ik nog wou zeggen. Van dankbaarheid omdat hij mijn opa was en herinneringen ophalen tot hoeveel ik van hem hou. Ook al kon hij niets meer zeggen en waren zijn ogen meestal gesloten, ik voelde dat hij me kon horen.
Het werd tijd om naar huis te gaan. Ik gaf mijn lieve opa nog een laatste kus en ging achteraan zijn bed staan om nog een laatste keer naar hem te kijken. Zijn ogen waren op dat moment duidelijk open en met zijn laatste kracht haalde hij zijn bibberende hand naar boven en wuifde naar me. Het was het moment waarop we beide wisten: ‘Dit was de laatste keer, dit was het dan’… 

𝐃𝐞 𝐬𝐭𝐚𝐫𝐭 𝐯𝐚𝐧 𝐞𝐞𝐧 𝐧𝐢𝐞𝐮𝐰 𝐥𝐞𝐯𝐞𝐧
… 𝐨𝐟 𝐭𝐨𝐜𝐡 𝐧𝐢𝐞𝐭.
De dagen, weken en maanden gingen voorbij maar het leek alsof hij niet weg was. Ik voelde, hoorde en zag hem iedere keer ik mijn ogen sloot. Vanaf dat moment ben ik met hem blijven praten alsof het de normaalste zaak van de wereld was. Ik had mijn held en beste vriend altijd dicht bij mij. Hij was mijn steun en toeverlaat op momenten dat het niet goed klikte met leeftijdsgenoten.
Het verlies van mijn opa was een echte eyeopener voor mij. Doorheen mijn tienerjaren kreeg ik een heel aantal aha momenten, maar was er ook heel veel twijfel en angst.

Langzaamaan begonnen de puzzelstukjes in elkaar te vallen. Ik besefte dat ik anders naar de dingen in het leven keek en ontdekte dat ik een talent heb waarmee ik anderen kan helpen. Daarmee begon een geweldig avontuur met het nodige vallen en opstaan, waarin ik leerde omgaan met angsten en onzekerheden. Het werd de start van mijn ontwikkeling als medium.

𝐌𝐢𝐣𝐧 𝐠𝐫𝐨𝐞𝐢 𝐚𝐥𝐬 𝐦𝐞𝐝𝐢𝐮𝐦
Ik ging verschillende opleidingen volgen in Nederland en Engeland, want in België was er niemand die mij kon helpen. In die opleidingen voelde ik me als een vis in het water. Ik had een honger naar kennis die niet gestild kon worden en deed er enorm veel ervaring op. Het gaf me een ontzettend goed gevoel over mijn mediumschap en over mezelf als mens. Waar mijn talent mij in mijn jeugd zo deed twijfelen over mijn leven, bracht het me nu het gevoel dat ik een verschil kon (en mocht!) maken in het leven van anderen.

𝐇𝐞𝐭 𝐰𝐚𝐬 𝐚𝐥𝐬 𝐭𝐡𝐮𝐢𝐬𝐤𝐨𝐦𝐞𝐧.
Mijn mediumschap is intussen uitgegroeid tot een professionele passie die ik met de hele wereld deel want het is een boodschap van hoop, troost en inzicht die we broodnodig hebben.

𝐕𝐚𝐧 𝐭𝐡𝐮𝐢𝐬𝐤𝐨𝐦𝐞𝐧 𝐧𝐚𝐚𝐫 𝐞𝐞𝐧 𝐭𝐡𝐮𝐢𝐬 𝐛𝐢𝐞𝐝𝐞𝐧
Het duurde dus ook niet lang voor ik in mijn consulten mensen tegenkwam die zoals ik net dat tikkeltje ‘anders’ waarnemen. Hen te zien twijfelen aan zichzelf en hen te horen zeggen: “Ik ben TE gevoelig”, was heel confronterend. Het liet me terugdenken aan hoe alleen en onbegrepen ik me daarin gevoeld heb, maar tegelijkertijd kwam ook de herinnering aan de intense blijdschap die ik mocht ervaren wanneer ik eindelijk mensen tegenkwam die me begrepen en inzichten boden. Dankzij hun steun en begeleiding kon ik van mijn grootste uitdaging, mijn ‘overgevoeligheid’, mijn grootste talent maken.

Vanuit dankbaarheid ontstond de nood en drijfveer om datzelfde voor anderen te mogen betekenen. Bij deze was het idee voor een school geboren en richtte ik in 2016 het Mediumcollege op. Intussen mocht dit uitgroeien tot een ware ontmoetingsplek waar empathie een must is en ‘anders’ zijn een kracht. Een centrum waar ik, samen met collega’s, iedere dag studenten begeleid om van hun aanleg hun expertise te maken. Dit alles met maar 1 doel, studenten bijstaan om van hun talent een gift voor anderen te maken en samen een prachtig ripple effect te creëren om de wereld nog mooier te maken.